Nadleśnictwo Chmielnik zostało zorganizowane w 1946 roku i utworzone z dniem 1.10.1946 r. częściowo z przedwojennych lasów państwowych Nadleśnictwa Państwowego Busko i Nadleśnictwa Państwowego Pierzchnica oraz częściowo z lasów prywatnych byłych majątków ziemskich (Pągowiec, Gnojno, Łagiewniki, Jasień, Zofiówka, Wiktorów, Maleszowa, Gołuchów, Podlesie, Grabki, Januszowice , Brzozówka, Ruda, Borowiec, Wola Żydowska), które zostały upaństwowione na mocy dekretu PKWN z dnia 12.12.1944 r. Z okresu przedwojennego nie zachowały się żadne plany urządzeniowe dla tych lasów ani żadne wzmianki o ich sporządzaniu.

W 1946 roku opracowano dla nadleśnictwa prowizoryczny plan urządzania gospodarstwa leśnego na okres od 1.10.1946 r. do 30.09.1956 r. Powierzchnia ogólna wg stanu na 1.10.1946 r. wynosiła 6560,20 ha, w tym powierzchnia leśna - 5816,00 ha. Z wyżej wymienionej powierzchni 4736,30 ha przypadało na dawne lasy państwowe, a pozostała powierzchnia 1823,90 ha to dawne lasy prywatne. W gospodarstwie nasienno-zrębowym prowadzono zrębowy sposób użytkowania o szerokości zrębów 60-80 m, z 3-4 letnim nawrotem cięć. W roku 1958 opracowano definitywny plan urządzania gospodarstwa leśnego na lata 1958 -1968. Ogólnie pozyskanie drewna łącznie w użytkach rębnych i przedrębnych w okresie obowiązywania planu definitywnego (1958-1969) zostało nieznacznie przekroczone w stosunku do planu, zwłaszcza w użytkach rębnych, a użytki przygodne stanowiły 8,1% całej pozyskanej grubizny. Przeciętna intensywność użytkowania głównego w tym okresie gospodarczym wynosiła 1,01 m3 grubizny netto rocznie z 1 ha powierzchni leśnej.

Prace odnowieniowo-hodowlane wykonywane były nie zawsze zgodnie z przyjętymi wcześniej założeniami. Uprawy zgodne ze składem docelowym zajmowały 87% powierzchni wszystkich upraw założonych w tym okresie, a przeciętna udatność wynosiła 82%. W roku 1969 przeprowadzono prace urządzeniowe związane z I-szą rewizją planu definitywnego urządzania gospodarstwa leśnego i opracowano plan gospodarczy z ważnością na okres od 1.10.1969 r. do 30.09.1979 r. Powierzchnia nadleśnictwa wg stanu na 1.10.1969 r. wynosiła 5971,41 ha w tym leśna 5517,96 ha. Użytkowanie rębne prowadzone było głównie przy zastosowaniu rębni zupełnej (Ia, Ib), oraz w drzewostanach głównie z udziałem jodły także rębni częściowej z okresem odnowienia 20-30 lat. Ogółem pozyskanie drewna w użytkach rębnych nie zostało wykonane w całości, natomiast znaczne przekroczenie nastąpiło w użytkach przedrębnych - przeciętna intensywność wyniosła 1,67 m3 grubizny netto z 1 ha. Uprawy i młodniki założone w tym okresie zajmowały 74,5% powierzchni a przeciętna udatność upraw wynosiła 77,0%.

W roku 1972 nastąpiła reorganizacja gospodarstw leśnych, dążąca między innymi do połączenia kilku mniejszych jednostek gospodarczych w jedną wieloobrębową. Na podstawie Zarządzenia Naczelnego Dyrektora LP Nr 45 z 15.09.1972 r. dotychczasowe Nadleśnictwo Chmielnik zostało zlikwidowane z dniem 1.01.1973 r. i część lasów o pow. 2161,32 ha włączono do Nadleśnictwa Pińczów oraz część lasów o pow. 3810,09 ha włączono do Nadleśnictwa Kurozwęki.

Zarządzeniem Nr 35 Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 18.04.1994 r. podzielono Nadleśnictwo Pińczów na dwa nadleśnictwa : Nadleśnictwo Pińczów - obr. Piotrkowice o pow. 5594,34 ha i obr. Teresów o pow. 4087,72 ha oraz Nadleśnictwo Chmielnik - obr. Chmielnik o pow. 6188,12 ha i obr. Stopnica o pow. 4086,95 ha.